جناب استاد فروغی دام عزه چگونگی شناخت خداوند متعال را از راه شناخت خود به صورت ذیل بیان می‌کنند.
شناخت شخصیت هر فرد از 3 راه ممکن است:
1. نوشته ی هر فرد: عقیده ی افراد در نوشته هایشان نمایان می شود.
2. گفتار هر فرد: انسان در زیر زبانش مخفی است.
3. رفتار هر فرد: رفتار هر انسان مبین شخصیت اوست. «قل کلٌ یعملُ علی شاکله»
نکته: ملکات بد و ناپسند، سبب اعمال بد و در نتیجه شخصیت بد می شود، و ملکات خوب و پسندیده، سبب اعمال خوب و شخصیت مطلوب می شود.
هر انسانی در اثر تکرار یک عمل به ملکوت باطنی می رسد.بنگر ملکوت باطنیت را چه برگزیده ای؟؟؟- حال برای شناخت خداوند هم می توان به این 3 شاخصه ی دقت کرد:
1. دقت در نوشتار خداوند: خلقت نوشته ی پروردگار عالم است. (اگر چه پیشتر گفته شد هر مخلوقی کلمه ای از خداست، ولی لازم به ذکر است کلمه تا نوشته نشود قابل مشاهده نیست.)
تذکر: خَلَقَ آدَمَ عَلی صورَتِه، یعنی خداوند انسان را در صورت خود خلق کرد....
تو بودی عکس معبود ملایک
از آن گشتی تو مسجود ملایک (گلشن راز - شیخ محمود شبستری)
بنابراین: بهتر از خدا، کسی نمی تواند به انسان رنگ و مقام و منزلت ببخشد، زنهار که نفس و شیطان به تو رنگی نزنند و مقامی نبخشند، که تو، احسنُ الخالقینِِ خداوند هستی.
2. دقت در گفتار خداوند: (قرآن). خداوند قرآن را با تعابیر ارزشمندی در این کتاب معرفی کرده است. از آن جمله: « شفاء» و وسیله ای برای هدایت و رحمت.
خداوند در گفتار مکتوبش، بیشر از کانل محبت و رحمت بی پایانش سخن می گوید:
- ای رسولم، اگر بندگانم از من سؤال کردند، بگو من از رگ گردن به آن ها نزدیکترم.(ق:16)
- مرا صدا کن، تا لبیک گویم.(غافر:60)
- به من جواب دهید. به من ایمان آورید، و ........
این قسم آیات مبین اوج محبت پروردگار عالم است.
3. دقت در عملکرد خداوند: در مقام عمل، با فضلش با انسان رفتار می کند. در برابر گناهان و غفلت های بندگانش، هرگز سفره ی فضلش را دریغ نکرده و روزی آن ها را قطع نمی کند. حتی آبروی بندگانش را تکفل کرده و گناهانشان را فاش نمی کند.
نتیجه: آیا چنین معبودی، سزاوار همنشینی نیست، چنین لیلایی را در کدام بازار عشاق می توان یافت....که ما محتاج و او مشتاق ماست.
ای عزیز اگر شبی حال خوش بندگی و شیرینی وصل به کویش یافتی :
تو مپندار که مجنون به خودش مجنون شد
از سمک تا به سماکش، کشش لیلی بود.
منبع:سایت فروغ توحید
شناخت شخصیت هر فرد از 3 راه ممکن است:
1. نوشته ی هر فرد: عقیده ی افراد در نوشته هایشان نمایان می شود.
2. گفتار هر فرد: انسان در زیر زبانش مخفی است.
3. رفتار هر فرد: رفتار هر انسان مبین شخصیت اوست. «قل کلٌ یعملُ علی شاکله»
نکته: ملکات بد و ناپسند، سبب اعمال بد و در نتیجه شخصیت بد می شود، و ملکات خوب و پسندیده، سبب اعمال خوب و شخصیت مطلوب می شود.
هر انسانی در اثر تکرار یک عمل به ملکوت باطنی می رسد.بنگر ملکوت باطنیت را چه برگزیده ای؟؟؟- حال برای شناخت خداوند هم می توان به این 3 شاخصه ی دقت کرد:
1. دقت در نوشتار خداوند: خلقت نوشته ی پروردگار عالم است. (اگر چه پیشتر گفته شد هر مخلوقی کلمه ای از خداست، ولی لازم به ذکر است کلمه تا نوشته نشود قابل مشاهده نیست.)
تذکر: خَلَقَ آدَمَ عَلی صورَتِه، یعنی خداوند انسان را در صورت خود خلق کرد....
تو بودی عکس معبود ملایک
از آن گشتی تو مسجود ملایک (گلشن راز - شیخ محمود شبستری)
بنابراین: بهتر از خدا، کسی نمی تواند به انسان رنگ و مقام و منزلت ببخشد، زنهار که نفس و شیطان به تو رنگی نزنند و مقامی نبخشند، که تو، احسنُ الخالقینِِ خداوند هستی.
2. دقت در گفتار خداوند: (قرآن). خداوند قرآن را با تعابیر ارزشمندی در این کتاب معرفی کرده است. از آن جمله: « شفاء» و وسیله ای برای هدایت و رحمت.
خداوند در گفتار مکتوبش، بیشر از کانل محبت و رحمت بی پایانش سخن می گوید:
- ای رسولم، اگر بندگانم از من سؤال کردند، بگو من از رگ گردن به آن ها نزدیکترم.(ق:16)
- مرا صدا کن، تا لبیک گویم.(غافر:60)
- به من جواب دهید. به من ایمان آورید، و ........
این قسم آیات مبین اوج محبت پروردگار عالم است.
3. دقت در عملکرد خداوند: در مقام عمل، با فضلش با انسان رفتار می کند. در برابر گناهان و غفلت های بندگانش، هرگز سفره ی فضلش را دریغ نکرده و روزی آن ها را قطع نمی کند. حتی آبروی بندگانش را تکفل کرده و گناهانشان را فاش نمی کند.
نتیجه: آیا چنین معبودی، سزاوار همنشینی نیست، چنین لیلایی را در کدام بازار عشاق می توان یافت....که ما محتاج و او مشتاق ماست.
ای عزیز اگر شبی حال خوش بندگی و شیرینی وصل به کویش یافتی :
تو مپندار که مجنون به خودش مجنون شد
از سمک تا به سماکش، کشش لیلی بود.
منبع:سایت فروغ توحید
